بررسی اثر کاربرد کودهای زیستی بر پتانسیل عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گلرنگ (Cartahamus tinctorius L.) تحت رژیم‌های مختلف آبیاری

در این مطالعه اثر کودهای زیستی بر پتانسیل عملکرد و خصوصیات زراعی ارقام گلرنگ، تحت رژیم­های آبیاری مختلف، ارزیابی گردید. طرح آزمایشی به­صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی و سه تکرار در سال زراعی 90-1389 در کرمان اجرا شد. دور آبیاری در سه سطح شامل 5 روز، 10 روز و 15 روز به­عنوان فاکتور اصلی اعمال شد و کودهای زیستی در دو سطح شاهد و باکتری­های Azotobacter sp؛ و Azosprillum sp. +کود فسفاته بارور 2 و همچنین سه رقم گلدشت، لاین Mex. 22-191 و سینا به­صورت فاکتوریل در کرت­های فرعی قرار گرفتند و صفات مختلف زراعی اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد رژیم­های آبیاری تأثیر معنی­داری بر همه صفات به­جز شاخص برداشت داشت، تأخیر در آبیاری از پنج روز به 15 روز عملکرد دانه را به­اندازه 33% کاهش داد، همچنین کاربرد کودهای زیستی تأثیر معنی‌داری بر همه صفات به­جز تعداد دانه در طبق و شاخص برداشت داشت. دربین ارقام در تمام صفات اندازه­گیری شده به­جز شاخص برداشت تفاوت معنی­داری وجود داشت که بیانگر تنوع بالا در بین آن­هاست، در حالی­که اثر متقابل آبیاری در رقم معنی­دار نگردید که بیانگر پاسخ یکسان ارقام به رژیم­های آبیاری مختلف است. اثر متقابل آبیاری×کود×رقم تنها برای تعداد طبق در بوته و وزن هزاردانه و اثر متقابل کود×رقم برای عملکرد بیولوژیک و دانه معنی­دار گردید. با کاربرد کود عملکرد ارقام نیز در مقایسه با شاهد، افزایش یافت. براساس نتایج به­دست آمده بیشترین میانگین عملکرد دانه از لاین Mex. 22-191 در شرایط کاربرد کودهای زیستی حاصل شد.